Zalety: Wynikało to głównie z wyjątkowej wytrzymałości. Wytrzymałość stali na rozciąganie i ściskanie jest znacznie większa niż materiałów takich jak beton, a elementy będą miały mniejszy przekrój poprzeczny przy tym samym obciążeniu; ciężar własny stali stanowi zaledwie 1/3 do 1/5 ciężaru konstrukcji betonowych, co może znacznie zmniejszyć wymagania dotyczące nośności fundamentów, dlatego jest ona szczególnie odpowiednia do projektów na miękkim gruncie. Po drugie, charakteryzuje się wysoką wydajnością budowlaną. Ponad 80% części można prefabrykować w fabrykach standardową metodą i montować na miejscu za pomocą śrub lub spawania, co może skrócić cykl budowy o 30%–50% w porównaniu z konstrukcjami betonowymi. Po trzecie, stal jest lepsza w budownictwie przeciwtrzęsieniowym i ekologicznym. Dobra wytrzymałość stali oznacza, że może ona ulegać odkształceniom i absorbować energię podczas trzęsienia ziemi, co zwiększa jej odporność sejsmiczną. Ponadto ponad 90% stali jest poddawane recyklingowi, co zmniejsza ilość odpadów budowlanych.
WadyGłównym problemem jest niska odporność na korozję. Ekspozycja na wilgotne środowisko, takie jak mgła solna na wybrzeżu, naturalnie powoduje rdzewienie, po którym zazwyczaj co 5-10 lat konieczna jest konserwacja powłoki antykorozyjnej, co zwiększa koszty długoterminowe. Po drugie, ognioodporność stali jest niewystarczająca; wytrzymałość stali drastycznie spada, gdy temperatura przekracza 600°C. W związku z tym, aby spełnić wymagania dotyczące odporności ogniowej różnych budynków, należy zastosować powłokę ognioodporną lub okładzinę ognioodporną. Ponadto, koszt początkowy jest wyższy; koszty zakupu i obróbki stali w systemach budynków o dużej rozpiętości lub wysokich budynkach są o 10-20% wyższe niż w przypadku zwykłych konstrukcji betonowych, ale całkowity koszt cyklu życia można zrównoważyć dzięki odpowiedniej i prawidłowej konserwacji długoterminowej.
